Going
to Brisbane.
22 เม.ย.2551
เมื่อคืนว่าจะทำการบ้านเรื่องการวิจัยก็ไม่ได้ทำเพราะง่วงก่อน
ตื่นเช้ามาก็รีบอีกเพราะตื่นสายไปนิด
ออกมาเอาเสื้อผ้าไปให้โรบินซัก ให้แบ็งค์ 20 ไปเธอบอกว่าตังค์ทอนให้มาเอาทีหลัง
หยิบขนมปังไป 2 ชิ้น แบบไม่ได้ทาแยม เพราะไม่มีเวลาไปถึงป้ายรถก็ยังทานไม่หมด
รถมาพอดีเลยต้องเอาใส่ถุงพลาสติกไว้ก่อน
ช่วงแรกนี้รถถึงไวนะ
วันนี้แค่ 9 นาทีเอง แต่ช่วงที่ 2 ที่จะเข้าเมืองนี่สิ
วันนี้ช้ามากเลย หนึ่งชั่วโมงพอดี
อาจจะเป็นเพราะโรงเรียนเปิดเทอมแล้วก็ได้
พูดถึงเปิดเทอม
ก็ต้องพูดถึงนักเรียน นักเรียนที่นี่ยังมีเครื่องแบบ
แตกต่างกันไปเหมือนกับโรงเรียนแถวบ้านเราที่มีทั้งโรงเรียนราษฎร์ และโรงเรียนหลวง
แต่ละโรงก็มีเครื่องแบบของตน ที่นี่บางโรงเรียนนักเรียนต้องใส่หมวกด้วย ไม่กล้าถ่ายรูปเพราะกลัวจะไปละเมิดสิทธิส่วนบุคคลเขา
วันนี้รีบไปห้องสมุดเพราะจะรีบส่งอีเมลไปหาเปี๊ยก
ตั้งแต่มาถึงนี่ 2 อาทิตย์กว่าแล้วยังไม่ได้ส่งรูปไปเลย
ขึ้นลิฟท์ที่พิพิธภัณฑ์
ในลิฟท์พบเจ้าหน้าที่ผู้หญิงกำลังเช็ดผนังลิฟท์ด้านใน
พอออกมาเห็นพื้นทางเดินเปียกน้ำนิดๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าเพิ่งผ่านการทำความสะอาด
อีกด้านหนึ่งของอาคาร เจ้าหน้าที่ก็กำลังกวาดพื้น
คิดถึงที่ผ่านมาเท่าที่เห็นพอจะสรุปได้ว่า ที่นี่เขารักษาความสะอาดมาก
แทบจะไม่ยอมให้มีฝุ่นบนพื้นเลย
ก่อนส่งอีเมลไปหาเปี๊ยก
ลองเช็คอีเมลดูว่าที่ส่งไปนั้นถึงบ้างไหม ก็เห็นว่าส่วนใหญ่ถึงนะ
แต่ยังสงสัยบางไฟล์เอาไว้ถามก่อนแล้วค่อยส่งไปใหม่
วันนี้ส่งไฟล์ power
point ไปหมดเท่าที่ทำเสร็จนะ แล้วก็ออน msn คุยกับเปี๊ยก
สักครู่ก็ขอทำงานส่ง วันนี้รีบเขียน diary ส่ง Joleene
เขียนได้แค่ 2 วันเอง แต่ก็ได้เยอะนะ
สักครู่น้องพิมพ์กับพี่กอบมา เลยถามคำศัพท์บางคำจากพี่กอบ แล้วก็เสนอแนวคิดในการทำ
power point ให้พี่กอบ
พอห้องสมุดเปิดก็เข้าไปต่อเน็ตข้างใน
เพราะใช้ไฟได้ แบตจะได้ไม่หมด น้องๆจะได้ใช้คอมพ์ได้นานๆ ช่วงนี้ก็เขียน Learning
Log ไปด้วย
วันนี้ไม่แน่ใจเรื่องเวลาเรียน
เพราะเมื่อวาน Joleene มาพูดเรื่องการเปลี่ยนแปลงตารางเรียน
เลยเก็บอุปกรณ์เพื่อจะไปโรงเรียน พอออกมาพบน้องปาน
คุยกันเรื่องตารางเรียนก็งงเหมือนกัน เลยไปโรงเรียนกันก่อน พบน้องนาที่ป้ายรถ
ถามเรื่องนี้ก็งงกันเช่นเดิม เลยต้องไปโรงเรียนก่อน
พอขึ้นไปห้องเรียนชั้น 3
เปิดห้องเข้าไป เห็นนักเรียนกลุ่มอื่นกำลังเรียนกันอยู่
เลยรีบออกมาบอกน้องๆ น้องปานไปห้องสมุดตามเดิม เราตัดสินใจไปเดินเล่นต่อที่ Queen
Street Mall เพราะยังเครียดกับการทำงาน ขอคลายเครียดก่อน
นั่งรถ 197 ไปลงแถวๆ King George Square เดินดูอาคารไปเรื่อยๆ
สุดท้ายก็หลงเข้าไปในห้างแห่งหนึ่งในบริเวณนั้น (แถวนี้มีห้างหลายห้างอยู่ติดๆกัน)
พอเข้าไปมองลงไปชั้นล่าง เหมือนกับเป็นชั้นใต้ดิน เห็นมี Food
Court เห็นร้านหนึ่งเขียนว่าเป็นร้านของชาวเอเซียเลยลงไปดู
ที่ร้านนั้นขึ้นป้ายว่าเป็นร้านอาหารจีนกับเวียตนาม
มองดูอาหารแล้วก็เหมือนกับร้านเวียตนามที่เราไปกินมา เลยเดินไปดูร้านอื่นๆบ้าง
ในที่สุดก็ได้ข้าวกับไก่โทริยากิ 1 กล่อง 5 ดอล รสชาติใช้ได้นะ
แต่ถ้ามีน้ำปลาสักหน่อยละก้อ อิอิอิ ไม่บอก
เดินออกมาเดินดูตึกรามบ้านช่องที่รูปทรงแปลกๆก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ
สังเกตเห็นว่าอาคารสูงๆที่นี่เยอะนะ
และอีกอย่างห้างที่อยู่ชั้นใต้ดินก็มีอยู่ทั่วไป ตอนที่ไปเวลาประมาณเที่ยงกว่าๆคนเยอะมาก
บนลานทางเดิน (เหมือนถนนคนเดิน) ตอนกลางจะมีสวนหย่อม
บางช่วงจะเป็นร้านขายอาหาร มีอาคารสำหรับให้ข้อมูลนักท่องเที่ยว มีเอกสารแจกมากมาย
ห้างทุกห้างจะเดินทะลุไปออกถนนอีกด้านหนึ่งได้
วันนี้เดินจนหลง พอเข้าห้าง Myer แล้วเดินทะลุออกมาอีกด้าน
กลายเป็นลานเวทีการแสดงที่คุ้นตา มีการร้องเพลงประสานเสียงของเด็กหนุ่มสาว 4
คน
เดินดูของสำหรับจี๊ป
แต่ก็ยังไม่ได้ข้อสรุป daypack เกิดขาดกระทันหัน
ช่วงที่เป็นพลาสติกสำหรับสายสะพายขาดอาจเป็นเพราะของที่เราใส่ไว้ข้างในหนักมาก ก็คอมพ์นี่นา
ตอนนี้เริ่มปวดไหล่เพราะแบกมานานเลยต้องนั่งพักสักครู่ แล้วหาทางขึ้นรถกลับ
วันนี้ที่ห้องเรียน
Lindy สอนดีเช่นเคย แต่พอเป็นรายการของ Joleene มันสับสนอย่างไรบอกไม่ถูกนะ อีกอย่างเธอเตรียมตัวมาดีแล้ว
แต่สมพรมาแทรกเรื่องการไปดูโรงเรียนในวันพฤหัสบดี เลยกินเวลาไปครึ่งชั่วโมง
ทำให้ตอนหลัง Joleene ต้องรีบสอนเพื่อให้จบตามรายการที่เตรียมไว้
เอารายการท่องเที่ยวมาให้น้องปูศึกษาเพื่อที่จะไปเที่ยวกันในวันเสาร์
คิดว่าอาดุลย์กับอานนท์คงไม่ขัด
ช่วงที่เดินกลับบ้านกับไมเคิล
เขาถามว่าถ้าเขาเลิกเรียนแล้วคิดว่าโรบินจะให้เขาอยู่ต่อไหม
เลยตอบไปว่าตราบใดที่คุณยังมีตังค์จ่ายให้เธอคุณก็จะอยู่ได้ตลอดไป
ถึงบ้านพบเสื้อผ้าพับอยู่บนเตียงเรียบร้อยแต่คราวนี้ไม่ได้รีดให้นะ
มีแบ็งค์ 10 วางสอดอยู่ข้างใน
คิดว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้าย เพราะเหลือเวลาอีกแค่อาทิตย์กว่าๆเอง แต่ไม่แน่นะ
เอาไว้คิดดูอีกทีแล้วกัน
---------------------------------------------------------------------------
ข้าวกับไก่โทริยากิ
ห้าง David Jones ที่มีชื่อ
ร้านค้ากลางลานคนเดิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น