Going to
Brisbane.
9 เม.ย. 2551
อาจจะเป็นเพราะดื่มกาแฟไป 2 แก้วทำให้เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ
หลับๆตื่นๆ เข้าห้องน้ำก็บ่อยมาก
ช่วงหลับบางช่วงมีความรู้สึกเหมือนมีคนมาสะกิดด้านข้างเลยต้องแผ่เมตตาไปให้
ไม่ทราบว่าหลับไปตอนไหน แต่พอได้ยินเสียงมือถือปลุกก็ต้องรีบตื่นแต่ก็อดแถมนิดหน่อยไม่ได้
วันนี้ตั้งใจว่าจะสระผม ถาม Robyn แล้วเธอบอกว่าถึงแม้จะสระผมก็ให้อยู่ในช่วง
2-4 นาที ประหยัดน้ำดีจัง
แต่เราก็ล้างหน้าแปรงฟันที่อ่างล้างหน้าก่อน แล้วค่อยไปกดเวลา 4 นาทีเพื่ออาบน้ำสระผม รีบจัดการร่างกายอย่างรวดเร็ว เสร็จสรรพใช้เวลาไป 3
นาที 45 วินาทีเอง เฮ้อ…..โล่งอก
แต่งตัวออกมาคุยกับ Robyn สักครู่ สังเกตเห็นฝนตก
เลยรีบชงกาแฟกิน แต่พอดูเวลา อ้าว….6 โมง 40 แล้ว กินขนมปังไม่ทันแน่ เลยรีบออกจากบ้าน
พอออกมข้างนอกฝนหยุดตกแล้ว
เดินไปกลางถนนที่เขาทำนูนเหมือนหลังเต่าเพื่อให้น้ำไหลลงข้างทาง ไม่ให้น้ำขัง
น้ำไหลไปด้านข้างถนน ช่วงริมถนนติดกับฟุตบาทเขาจะทำเป็นร่องเล็กๆให้น้ำไหลไปตามทาง
แล้วน้ำก็จะไหลลงท่อด้านล่างและด้านท่อที่ติดกับฟุตบาท
เขาก็เจาะเป็นช่องให้น้ำไหลด้วย
ไปถึงป้ายรถ พบเพื่อนบ้านคนเดิมยืนรออยู่แล้ว
ยกมือไหว้เธอพร้อมกับกล่าวว่า “สวัสดีครับ” แล้วอธิบายให้เธอฟังว่า
ธรรมเนียมไทยเมื่อพบผู้ใหญ่ หรือผู้ที่เราเคารพนับถือ เราจะไหว้และกล่าวคำว่า “สวัสดีครับ” ซึ่งคำนี้หมายถึง Good morning.
Good afternoon, Good evening. หรือ Goodbye. ก็ได้
เธองงแต่ก็ยิ้มนะ เราขอถ่ายรูปเธอ แต่ยังไม่ได้ถ่ายรูป รถมาพอดี เลยต้องรีบขึ้นรถ
วันนี้คนขับไม่ใช่คนเดิมนะ
ไปถึง Brown Plains. มองหาอาดุลย์กับอานนท์ไม่พบ เลยขึ้นรถ 140
ไปก่อน
ลองจับเวลาดู จากป้ายรถแถวบ้านมา Brown Plains 06:52 – 07:09 ใช้เวลา 17 นาที จาก Brown Plains ไปสถานี Cultural Centre Station ใช้เวลา
07:10 – 07:54, 44 นาที
ก็ประมาณชั่วโมงนึง
จำได้ว่าวันนี้นัดกับน้องอูมและเพื่อนๆ
จะไป China Town กัน เลยรีบไปโรงเรียน พอไปถึงพบน้อง…..คนเดียว ยังไม่มีคนอื่นมาเลย เลยบอกน้องว่าขอไปหาอะไรทานก่อนนะ
ตั้งใจว่าจะไปร้าน 7-11
พอเข้าไปข้างในหวังว่าจะมีแฮมเบอร์เกอร์เหมือนที่บ้านเรา แต่ก็ไม่มี
ลองดูบะหมี่สำเร็จรูป
เห็นราคาไม่แพงเท่าไรแต่พอจะหยิบก็เกิดความไม่แน่ใจว่าเขาจะมีน้ำร้อนให้ไหม
มองไปทั่วๆ เห็นว่าไม่มีแน่ เลยเดินออกมา
เดินเลยไปสักครู่เห็นมีร้านขายพวกอาหารเช้า เลยไปยืนดูแล้วก็เลือก Hotdog 1
ชิ้น ราคา 2 ดอล เจ้าของร้านถามว่าจะเอาซ้อสพริกหรือซ้อสมะเขือเทศ
เราบอก Chilli sauce, please. เธอหยิบใส่ถุงกระดาษแล้วส่งให้เรา
เราหยิบเหรียญให้ 2 ดอล เธอบอกว่า Perfect. แปลกไหมที่ได้ยินคำนี้
เดินทานไปจนถึงโรงเรียน
พบน้องนกลากกระเป๋าใบใหญ่มา เธอบอกว่าเธอจะเปลี่ยน Host เพราะ
Host เข้มงวดมากในทุกๆเรื่อง
แม้แต่หวีผมก็ห้ามไม่ให้มีเศษผมหล่นลงพื้น ถ้ามีต้องเก็บไปทิ้งให้หมด
พอเธอจะออกมาเขาก็บอกในทำนองที่ว่าอยากจะไปก็ไป อะไรทำนองนี้
เธอไปคุยกับเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่บอกให้ย้ายวันเสาร์
แต่เธอทำไม่ได้เพราะออกมาแล้ว เราบอกเธอให้ไปคุยกับเจ้าหน้าที่อีกครั้งขอให้เขาหาที่อยู่ให้ใหม่สัก
2-3 วัน ค่าใช้จ่ายเท่าไร มาเอาที่เรา เราสงสารน้องเขานะ
น้องบอกขอไปคุยกับพี่เบิ้มก่อน
สักครู่น้องไหวมาถึง
ถามเธอเรื่องการย้าย Homestay เธอบอกว่าจะไปวันนี้
เราจึงเอาของขวัญที่น้องอ้วนให้มาที่เป็นที่เสียบนามบัตรที่ด้านหลังเป็นรูปวัดอรุณฯ
และด้านหน้าเป็นรูปเรือหงษ์ให้เธอ เธอแปลกใจที่เรามีน้ำใจให้เธอ และเธอประทับใจมาก
9 โมงแล้ว
น้องอูมยังไม่มา เราจึงตัดสินใจเดินข้ามสะพานไปฝั่งโน้นเพื่อไปดูของกัน
เดินไปกลางทางพบอาดุลย์ อานนท์และกลุ่มน้องดา เลยชวนกันเดินไป
ขณะที่เดินข้ามสะพานก็ถ่ายรูปกันไปตลอด
พอไปถึงฝั่งตรงข้าม
จะมีลานคนเดินเห็นบอลล์สีเงินตะปุ่มตะป่ำหลายขนาดวางไว้เป็นจุดๆ
ไม่ทราบเหมือนกันว่าบอลล์เหล่านี้หมายถึงอะไร
ด้านซ้ายจะเป็นร้านขายของที่ระลึก
ด้านขวาเป็นห้าง อาดุลย์กับน้องรุ่ง เข้าไปในร้านขายของที่ระลึกก่อน เราตามเข้าไป
ในร้านนี้มีของที่ระลึกขายสารพัด เราดูของที่ตั้งใจจะซื้อไว้หลายอย่าง เช่นเนคไท
พร้อมเข็มกลัด 20 ดอล หมวกแก๊ป 7 ดอล
บูมเมอแรงมีหลายขนาด หลายราคา หมีโคอาล่าแบบที่หนีบเสื้อกับแบบแขวนในรถ 3 แพ็ค 10 ดอล (แพ็คละ 12
ตัว) มองชุดนี้เป็นพิเศษเพราะตกตัวละประมาณ 10
บาท ซื้อไปแจกได้ทั้งโรงเรียน
ในบริเวณนี้มีเวทีสำหรับการแสดงตอนที่ผ่านไปไม่ทราบว่ามีการแสดงอะไรหรือเปล่า
เพราะมีคนถือไมค์พูด และมีการแสดงนิดๆหน่อยๆหรือไม่ใช่ก็ไม่รู้
บริเวณนี้จะมีคล้ายๆเกาะกลางถนน
แต่สูงประมาณ 1 เมตรมีต้นไม้ใหญ่และหญ้าล้อมรอบ
มีนกคล้ายๆนกกระยางตัวนึงกับนกพิราป 2-3 ตัว เดินอยู่แถวนั้น
เชื่องมาก
มีศิลปินแก่ๆคนหนึ่งนั่งเป่าแซกโซโฟน
ข้างหน้าวางกล่องใส่แซกเพื่อขอบริจาควางอยู่ ไม่ทันมองว่ามีคนใส่ไปเท่าไหร่แล้ว
ขณะนั้นเวลาประมาณ 10:40
น. เลยชวนกันเดินกลับเพราะอาดุลย์กับอานนท์เสียว
กลัวว่าจะเข้าห้องสายอีก
กลับถึงโรงเรียนเห็นพรรคพวกมากันเยอะแล้ว
ถามพี่เบิ้มเรื่องของน้องนก เธอบอกว่าเรียบร้อยแล้ว เราดีใจมาก
ชั่วโมงนี้ Joleene
ให้กลุ่ม 2 ไปพักได้ให้อยู่เฉพาะกลุ่ม 1
แล้วแบ่งกลุ่ม 1 ออกเป็น 2 กลุ่มย่อย ให้แต่ละคนอธิบายถึงสิ่งที่เห็นและสิ่งที่ได้รับจากการไปสังเกตการสอน
จากนั้นเธอขอสิ่งที่เราจดบันทึกนั้นไป แล้วบอกว่าจะคืนให้หลังอาหารกลางวัน
วันนี้ไปลองกิน Noodle
Soup with Bar-B-Q Pork ให้แบ็งค์ 10 ดอลไป
บอกพนักงานว่าขอตังค์ทอนเป็นเหรียญ 50 เซ็นต์เพราะจะโทรศัพท์กลับเมืองไทย
เธอให้เหรีบญ 50 เซ็นต์มา 6 เหรียญ
เหรียญ 20 เซ็นต์มา 1 เหรียญ
แสดงว่าบะหมี่ชามนี้ราคา 6.80 เธอทอนผิดหรือเปล่านะ
บะหมี่จืดมากน่าจะมีน้ำปลา
น้ำตาล น้ำส้มให้ปรุงนะ น้ำก็ร้อนมาก เลยต้องไปซื้อ Coke มา 1
ขวด 3 ดอล มาแก้ร้อน
ทานเสร็จชวนอานนท์ไปลองโทรศัพท์กัน
ไปที่เดิมแต่อานนท์ขึ้นไปลองด้านบน เรากดไปแบบมั่วๆ เออ…ต่อได้แฮะ คุยกับเปี๊ยกไปเกือบ 20 นาที่
เพราะต้องรีบเข้าเรียน จะคุยได้ก็แต่ช่วงนี้เท่านั้น นอกนั้นไม่มีเวลาเลย
เพราะตอนเช้า 8 โมง ที่เมืองไทยก็ตี 5 คงไม่มีใครตื่นหรอก
ตอนเย็นเลิกเรียนก็ 5 โมงเย็นแล้ว ก็ต้องรีบกลับ
ไม่งั้นรถหมดกลับบ้านไม่ได้แน่ๆ
ตอนบ่ายเรียนไม่รู้เรื่องเลยเพราะหาวตลอด
ง่วงตลอดเพราะเมื่อคืนแทบไม่ได้หลับ ถึงอย่างไรก็พอจะถามเพื่อนๆถึงการบ้านที่ Joleene
ให้ทำได้
เลิกเรียน 5 โมงเย็นพอดี รีบเดินไปที่ท่ารถ คนเยอะเหมือนเดิม รถ 150 มาถึงคนรอขึ้นรถเยอะเช่นเคย บอกอาดุลย์ว่าไม่ต้องขึ้นเลยนะ
เดี๋ยวจะโดนไล่ลงอีก คนสุดท้ายขึ้น รถเต็มพอดี คอยสักครู่ไม่ถึง 2 นาที 150 มาอีกคัน คันนี้รถว่างมาก เรา 3 คนขึ้นเป็นชุดแรก แล้วไปนั่งกันหลังสุด
ถึง Browns Plains
6 โมง 15 เอง นั่งรออีก 25 นาทีกว่ารถจะออก ช่วงนี้เลยจดวิธีโทรโดยใช้บัตรโทรศัพท์
ช่วงที่เดินเข้าบ้านมองขึ้นไปบนฟ้า
มองหาดวงจันทร์แต่ก็มองไม่เห็น อยากเห็นดวงจันทร์มาก อยากรู้ว่าดวงจันทร์จะอยู่ใจกลางท้องฟ้าเหมือนเดิมไหม
แต่เห็นแต่ดาวนายพรานกับดาว ดาว ดาว ใช่ดาวจระเข้ไหมนะ แต่มันคุ้นๆนะ
เข้าบ้านคุยกับ Robyn
เล่าให้ฟังเกี่ยวกับสิ่งต่างๆที่พบเห็นในวันนี้รวมทั้งเรื่องการเปลี่ยน
Host ของน้องนกด้วย แต่พอคุยถึงเรื่องดวงจันทร์ เธอก็ไปหยิบปฏิทินมาให้ดูแล้วชี้ให้เห็นว่า
ดวงจันทร์จะเต็มดวงในวันที่ 20 นี้ เราสัญญาว่าจะรอดูดวงจันทร์ในวันนั้นนะ
----------------------------------------------------------------
ลาน Queen Street Mall
บริเวณแหล่งขายสินค้าที่ระลึก
หน้าห้างที่โทรศัพท์กลับเมืองไทย
ร้านค้าหน้าตู้โทรศัพท์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น